ฮีโร่ของฉัน

คนในรูปนี้คือผู้ที่มีพระคุณกับฉัน พวกเขาคือคนที่ทำให้ฉันได้มีทุกอย่างในวันนี้ พ่อฉันเป็นคนที่แข็งแรงมาก บางทีที่ป่วยก็ไม่เข้าใจทำไมพ่อถึงไม่หยุดงาน แต่พอโตก็รู็ว่าเพราะเขาทนก็เพื่อเรา ทำให้เรามีกิน อยู่สบาย แม่ฉันเป็นผู้หญิงที่มีความเป็นผู้หญิงมาก ทำทุกอย่าง งานบ้าน ทำอาหารได้ ทำทุกอย่างไม่เคยบ่น และสองคนนี้คือฮีโร่ของฉัน

ความรักของเราพี่น้อง

นี้คือน้องสาวของฉัน เราสองคนอยู่ด้วยกันตลอด แต่ก็มีเหตุการที่ไม่ขาดคิดคือน้องสาวของฉันจะต้องไปเรียนต่อที่กรุงเทพมันเป็นเหตุที่ทำให้ฉันได้จากกับน้อง แต่เราก็ยังคุยกันผ่านทางเฟสบุ๊คตลอด ฉันชอบขึ้นไปหาน้องเวลาปิดเทอมและชวนกันไปเที่ยว ทุกครั้งที่ฉันได้อยู่กับน้องฉันมีความสุขมากและเป็นความรู้สึกที่ดีที่ฉันชอบมาก

สัตว์เลี้ยงที่ฉันรัก

สัตว์ในรูปนี้คือสัตว์ที่ฉันเลี้ยงเอาไว้และไม่ได้ตั้งใจจะเลี้ยง แต่พอฉันได้เลี้ยงมันก็ทำให้มีความรู้สึกอ่อนโยนและรักมันขึ้นมาก แต่มาวันหนึ่งมันได้จากฉันไปทำให้ฉันเสียใจและโทษตัวเองที่ดูแลมันไม่ดีและไม่กล้าที่จะเลี้ยงสัตว์อะไรอีก กว่าฉันจะทำใจได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเรย เราควรดูแลสัตว์ของเราให้ดีที่สุด

สิ่งที่ฉันชอบ

นี้คือสิ่งที่ฉันชอบและถนัดมาก เป็นสิ่งที่ฉันรักก็ว่าได้จากนี้แล้วการที่ฉันได้รำทำให้ฉันรู้สึกมีความรู้สึกว่าฉันเป็นผู็หญิงที่เรียบร้อยดูไม่เกเร และจากรูปนี้ก็คือสิ่งที่ฉันภูมิใจคือเป็นการแข่งขันรำ วันนั้นฉันอาจไม่ได้ทำดีมากนัก แต่ฉันก็ดีใจที่ได้รำให้โรงเรียน นี่คือสิ่งที่ฉันถนัดและมีความชอบมาก

หลานตัวแส่บ

หลานรัก นี้คือหลานของฉันนางเป็นคนที่กะแตมากและนางก็น่ารักมากนางเป็นคนฉลาด และเป็นความสุขของครอบครัว ทุกครั้งที่ฉันเห็นแม่อยู่กับหลานแม่ดูมีความสุข และไม่เคยมีความเศร้าเรย เวลาฉันเห็นแม่มีความสุขฉันก็มีความสุขด้วย และทำให้ฉันรักหลานของฉันมาก ทุกครั้งที่ปิดเทอมฉันจะขึ้นไปหานางและอยู่กับนางตลอดและทำให้เราติดกัน

เพื่อนรัก

นี่คือรูปพวกเพื่อนฉัน

เพื่อนฉันเป็นคนที่พูดมาก ด่าเก่ง แต่พอมีปัญหาก็ช่วยเหลือกันตลอด การที่เราจะได้พบเจอเพื่อนดีๆแบบนี้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเรย คนอาจจะไม่ได้มีนิสัยที่ดีมากนักแต่พอมากอยู่ด้วยกัน พวกเราก็เข้ากันได้ และไม่เคยทะเลาะกันเรยสักครั้ง นี้คือสิ่งที่พวกเราเป็น พวกเราชอบชวนกันคุย ชวนกันกิน และเราก็ชวนกันเรียน  รักน่ะเพื่อน

ม.๖/๒

ห้องเรียนของฉัน

ฉันได้เข้ามาเรียนในโรงเรียนนี้และได้อยู่ในห้องม.๖/๒ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเพื่อนๆเพราะเข้ามาก็คิดอยู่แล้วว่าตัวใครตัวมัน แต่พอเวลาผ่านไปนานเข้านานเข้า ก็เริ่มสึกรักห้องนี้ขึ้นเองโดนไม่มีเงื่อนไข ห้องนี้อาจจะไม่ดีในสายตาคนอื่น อาจจะโดนตำหนิอยู่บ่อยครั้ง ไหนจะทะเลาะกันบ้าง ด่ากันบ้าง แต่ใครจะคิดว่าวันหนึ่งเราจะมีความคิดเดียวกันที่จะตอบแทนความรู้สึกดีๆที่อาจารย์ที่ปรึกษามอบให้ด้วยการพากันทำเซอร์ไพร้อาจารย์และพร้อมกันก้มลงกราบขอโทษกับสิ่งที่เคยทำไป สุดท้ายใครจะไปรู้ว่าพวกเราจะรักกันมาได้ขนาดนี้ ม.๖/๒